ارزیابی شاخص های خدمات اجرایی ارتقاء مرتبه علمی: دیدگاه اعضای هیات علمی دانشگاههای علوم پزشکی ایران

مقدمه یکی از شاخص های ارتقاء مرتبه علمی، فعالیتهایی است که هیأت علمی در اداره و مدیریت دانشگاه و جامعه ارائه می دهد. هدف از این مطالعه ارزیابی منطقی بودن وقابلیت دستیابی شاخص های خدمات اجرایی ارتقاء مرتبه علمی از دیدگاه اعضای هیات علمی دانشگاههای علوم پزشکی ایران در سال 90-1389 است. روشها مطالعه ای توصیفی- مقطعی در 13 دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام، و با نمونه گیری طبقه ای 350 نفرانتخاب شدند. پرسشنامه ای محقق ساخته با مقیاس درجه بندی 1 تا 5 نمره ای، منطقی بودن و قابلیت دستیابی به شاخص های خدمات اجرایی آئین نامه ارتقاء را بررسی نمود. میانگین و انحراف معیار نمرات منطقی بودن و قابلیت دستیابی هر شاخص محاسبه و گزارش شد. یافته ها: مجموع یازده شاخص خدمات اجرایی ارتقاء، از نظر منطقی بودن و قابلیت دستیابی به ترتیب میانگین 11/12±18/32 و 58/11±37/39 را از کل نمره 55 کسب نمودند. منطقی ترین نمره شاخص فعالیت ها را مجری طرح پژوهشی، فعالیت اجرایی در مرکز توسعه آموزش(edc)، مدیریت در رده های مختلف، و قابل دستیابی ترین فعالیتها را، فعالیت در مجلات علمی، مجری طرح پژوهشی، فعالیت اجرایی در edc، و فعالیت موثر در انجمن های علمی کسب نمودند. نتیجه گیری: هیأت علمی، شاخص های اجرایی ارتقاء را چندان منطقی ندانسته ولی دستیابی به این شاخص ها را تا حدی امکان پذیر می پندارند. بازنگری معیارهای ارتقاء و تطبیق آن با ارزش مسئولیت ها، همراه با توسعه مهارتهای مدیریتی، و ایجاد فرصت کافی برای مشارکت در انواع وظایف خدماتی وتسهیل همکاری با مجلات و انجمن های حرفه ای، می توانند دستیابی به شاخص های خدمات اجرایی ارتقاء را تسهیل نمایند.